24 de febreiro, Día de Rosalía

Nasín cando as prantas nasen,                

no mes das froles nasín,               

nunha alborada mainiña,                            

nunha alborada de abril.                             

Por eso me chaman Rosa,                         

mais a do triste sorrir,                  

con espiñas para todos,                

sin ningunha para ti.                   

Desque te quixen, ingrato,                        

todo acabou para min,                   

que eras ti para min todo,                           

miña groria e meu vivir.               

¿De que, pois, te queixas, Mauro?                    

¿De que, pois, te queixas, di,                  

cando sabes que morrera               

por te contemplar felís?                             

Duro cravo me encravaches                       

con ese teu maldesir,                     

con ese teu pedir tolo                    

que non sei que quer de min,                      

pois dinche canto dar puden                      

avariciosa de ti.               

O meu corasón che mando                          

cunha chave para o abrir,                           

nin eu teño máis que darche,                      

nin ti máis que me pedir.

(Cantares gallegos)

Para ver a galería de fotos desta entrada ten que acceder ao Antigo Blog E. Secundaria
http://b-s.colexionslourdes.es/busqueda/

[ columns=”2″ ids=”7872,7873″]